- kurtlu
- kurtlu madig; fig voller Quecksilber;kurtlu bakla Zappelphilipp m; mit Quecksilber im Leib
Türkçe-Almanca sözlük. 2013.
Türkçe-Almanca sözlük. 2013.
kurtlu — sf. 1) İçinde kurt bulunan, kurtlanmış Bunlar düşmüş, buruşmuş, iyi değil, kurtludurlar. S. F. Abasıyanık 2) mec. Yerinde rahat duramayan, sürekli kıpırdanan (kimse) … Çağatay Osmanlı Sözlük
bitli (veya kurtlu) baklanın da kör alıcısı olur — işe yaramaz da olsa her şeyin isteklisi bulunduğunu anlatan bir söz … Çağatay Osmanlı Sözlük
bitli — sf. 1) Üstünde bit bulunan 2) mec. Cimri Birleşik Sözler bitli kokuş Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller bitli (veya kurtlu) baklanın da kör alıcısı olur … Çağatay Osmanlı Sözlük